Gustav Hertz was 'n Duitse fisikus wat van 1887 tot 1975 geleef het. Hy is in 1925, saam met James Franck, met die Nobelprys in Fisika bekroon vir hul werk in die ontdekking van die wette wat die impak van 'n elektron op 'n atoom beheer. Hierdie werk, bekend as die Franck-Hertz-eksperiment, het sleutelbewyse gelewer vir die kwantumteorie van energievlakke in atome. Gustav Hertz het ook beduidende bydraes tot die velde van atoom- en kernfisika gelewer, en het 'n belangrike rol gespeel in die ontwikkeling van die Duitse atoombom tydens die Tweede Wêreldoorlog.